Çukurun İçinde Bile Mutlu Olabilmek
Ebu Abdirrab Şam'ın en zenginlerindendi. Ticaret amacıyla Azerbeycan taraflarına doğru seyahate çıkmıştı. Nehir kıyısında dinlenirken birden uzak bir köşede derinden gelen "Hamd olsun Allah'a" sözünü işitti.
Sesin geldiği yönü takip edince, bir çukurun içinde hasıra bürünmüş bir adama rastladı. Dayanamayıp sordu:
"Nasıl bu haldeyken şükredebiliyorsun? Üzerinde sadece bir hasır var ve çukurdasın?"
"Niçin Allah'a hamd etmeyeyim ki? Beni O yarattı, en güzel sureti verdi, bana sağlık verdi. Şu bulunduğum halde akşamlayan bir kimseden daha müreffeh, daha rahat kim olabilir ki?"
Abdürrab şaşırmıştı. Tebessüm ederek adama şöyle dedi:
"Benimle birlikte, konakladığımız yere gelsen, biraz yemek yersin, hem şu hazin aratmayacak giysiler veririz sana." Adamın cevabı netti:
"Benim böyle şeylere ihtiyacım yok!"
Abdürrab bundan sonrasını şöyle anlatıyor:
"Adamın yanından dönünce kendime kızmaya başladım. Çünkü ben, Şam'ın en zenginiydim. Buna rağmen malımı arttırmak için gece gündüz çalışıyordum. O gün hırsımdan dolayı tevbe ettim ve çıktığım yoldan geri Şam'a döndüm."
Yorumlar
Yorum Gönder