Çocuğu Bir Daha Hata Yapmamaya Yönlendirmek

Hz. Enes, Peygamberimizin yanında büyüyen onun hizmetinde bulunmaya çalışan bir çocuktu.

Enes'te tüm çocuklar gibiydi. Çocukluk hataları yapardı. Verilen işleri unutup, yapmazdı.

Bir iş için bir yere gönderildiği zaman yolda unutup, oyuna daldığı da olurdu.

Yani her çocuk gibiydi Enes.

Gül Sultan (s.a.v) bir yere gönderirdi küçük Enes’i :

Sokakta çocukları görünce oynamaya başlar, niçin gittiğini unuturdu çoğu kez.

Sonra hatırlardı birden unuttuğunu.

Utanarak gelirdi Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) huzuruna.

Enes der ki:

“O beni mahcup ve ürkek görünce:” Ne yapsın Enes? Derdi. “Onun elinde bir şey yok ki… Ona yapacağı işi Allah unutturuyor!””

Yine bir gün Efendimiz (s.a.v),Enesi bir yere göndermişti.

Enes gitmek istemiyordu. Sonra bu düşüncesine pişman oldu ve gitti.

Ancak sokakta oynayan arkadaşlarını görünce her şeyi unuttu. Oynamaya daldı…

Çok geçmeden bir el, Enes’in ensesinden sevgiyle tuttu.

Enes, döndüğünde Sevgili Gül Sultan (s.a.v) in gülümseyen yüzü ile karşılaştı.

Gül Sultan sordu:

“Enesçik! Seni gönderdiğim yere gittin mi?

Enes, Peygamberimiz (s.a.v) in bu sıcak sorusuna hemen cevap verdi:

“Evet, ey Allah’ın Elçisi… Hemen gidiyorum!...

Sorumluluk verdiği kişinin sadece bir çocuk olduğu gerçeğini unutmuyordu Peygamberimiz s.a.v..çocukça bu davranışına büyük olgunluk gösteriyordu.

Çocuğu suçlamıyordu ki, suçluluk psikolojisine girmesin, o huy kendisinde kalıcı olmasın.

“Allah unutturdu!” derken çocuğu bir daha hata yapmamaya önlendiriyordu…